Historia szkoły

tekst przykładowy

 

W maju 1945 roku, tuż po  wyzwoleniu, w Krysiakach przystąpiono do organizacji nauki pod kierownictwem pana Stanisława Pawelczyka. Trudności lokalowe i brak odpowiedniego wyposażenia  sprawiały, że nauczanie nie było łatwe. Ponieważ budynku szkolnego nie było, lekcje odbywały się w domach mieszkańców wsi, u państwa Jurczyków, Abramczyków, Trzcińskich. Krzesła i ławki przywieziono z Ziem Odzyskanych. W jesienne i zimowe dni uczniowie pracowali przy lampach naftowych, ponieważ wieś nie była jeszcze zelektryfikowana. Klasy były liczne.

W 1962 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły. Działkę pod budowę przekazał bezpłatnie pan Jan Jurczyk. Teren był porośnięty drzewami i krzewami, po deszczu wszędzie stała woda. Ciężko było  poruszać się i ludziom, i pojazdom. Mimo to cała społeczność wioski  ochoczo pomagała w oczyszczeniu działki a potem w budowie szkoły. Każdy chciał dołożyć swoją cegiełkę do przedsięwzięcia, które zapewniało godne warunki do nauki  najmłodszym mieszkańcom Krysiak.

Budowa trwała  4 lata. 31 sierpnia 1966 roku odbyło się uroczyste otwarcie szkoły. Przybyli na nie przedstawiciele władz powiatowych, gromadzkich oraz mieszkańcy wsi.

Rok szkolny 1966/67 zainaugurowano  w nowym budynku. 8 klas zapełniło się uczniami w obowiązkowych fartuszkach z białymi kołnierzykami. Mieszkańcy wsi wspominają, że klasy były liczne (po ok. 20 uczniów), więc było gwarno, głośno i radośnie. Największą bolączką tamtych lat była mało liczna kadra nauczycielska, składająca się z zaledwie kilku pedagogów, oraz częsta ich rotacja.

W roku szkolnym 1968/1969 szkoła zorganizowała kurs dokształcający dla dorosłych w zakresie klasy siódmej, który ukończyło 38 osób.

W latach 1966­–1984 dyrektorami szkoły byli kolejno:

pan Stanisław Pawelczyk — do 1967

pan Jan Gleba — 1967–1970

pan Tadeusz Taradejna — 1970–1971

pan Waldemar Kiełczewski — 1971–1981

pani Alina Kiełczewska — 1981–1984

Z czasem liczba nauczycieli zaczęła rosnąć, niektórzy z nich osiedlili się w Krysiakach i założyli rodziny. Kolejne roczniki uczniów opuszczały szkołę.

 W roku szkolnym 1984/1985 kolejnym dyrektorem została pani Halina Dziczek. Za jej kadencji w budynku prowadzone były bieżące prace remontowe. Największym przedsięwzięciem okazała się instalacja centralnego ogrzewania. Prace były tak uciążliwe, iż uniemożliwiały prowadzenie lekcji, dlatego przez około miesiąc uczniowie uczyli się w szkole w Wolkowych, dowożeni tam specjalnym autobusem.

Pani Teresa Czajkowska objęła stanowisko dyrektora  w roku szkolnym 1993/1994 . Zaczęto remont wewnątrz szkoły: pomalowano sale lekcyjne, łazienkę i kuchnię wyłożono kafelkami, a wysłużone płytki PCV zastąpił elegancki gres. Zmieniono także ogrodzenie wokół szkoły i boiska.  W pracach tych społecznie pomagali rodzice.

Dzięki  staraniom pani Czajkowskiej w  roku 1999/2000 nastąpiło nadanie szkole sztandaru oraz  imienia Armii Krajowej.

 

W 2004 roku funkcję dyrektora powierzono pani Izabeli Kobus. Rozpoczęły się kolejne remonty: wymieniono okna i grzejniki, gmach szkolny rozbudowano o szatnię i kotłownię; dobudowano poddasze i zmieniono pokrycie dachu, a cały budynek otrzymał elewację w ciepłym odcieniu żółci.

Teren wokół szkoły był na tyle duży, że zmieściło się tam boisko do gier zespołowych pokryte tartanem oraz kolorowy plac zabaw dla najmłodszych dzieci.

 

 Od roku 2021 dyrektorem szkoły jest pan Daniel Dziekoński.  W bardzo krótkim czasie przeprowadził  znaczący remont budynku, polegający m. in. na całkowitej wymianie instalacji, pomalowaniu wszystkich pomieszczeń szkoły, zakupie i montażu nowoczesnego kotła grzewczego na pelet, spełniającego  wymagania  ograniczenia emisji szkodliwych substancji do atmosfery.

Pan Dziekoński doposażył także w dużym stopniu bazę dydaktyczną, dzięki czemu młodzież może uczyć się w szkole na miarę XXI wieku.